Niagara Falls

Opnieuw zonder ontbijt vertrokken deze ochtend, vanuit Corning naar Niagara Falls, Ontario, Canada.  Via de routeplanner, die we thuis hadden laten berekenen, beloofde het een rit van nog geen 3 uur te worden.  Omdat we vandaag toch ook wat meer dan enkel 'interstate-wegen' wilden doen, schakelden we op de GPS tolwegen en -bruggen uit... zodoende beleefden we vandaag een 'Mont Blanc' deja-vu!  Na een rit van bijna 3 uur (wat zou kloppen in tijdsberekening volgens de routeplanner), zei Niels: 'over 10 minuten zijn we bij de Niagara Falls', terwijl er in geen velden of wegen water te bespeuren was.  Nochtans gaf onze GPS inderdaad een verwachtte aankomsttijd van 11h00 ...PM aan!  De gevraagde route, zonder tolwegen en -bruggen, bleek 1000 mijl omweg te volgen (zijnde 12 uur langer rijden dan voorzien), helemaal rond het Ontariomeer.  Ondertussen waren we dus al goed op weg de verkeerde route te volgen en na een bruuske ommekeer, na een extra reistijd van nog eens 3 uur, kwamen we uiteindelijk toch in de nabijheid van de watervallen.  Deze keer zagen we reeds van ver het opspattende water, terwijl de GPS nog een reistijd van 20 minuten aan gaf.  

Wij kwamen aan in Niagara Falls, USA, waar het qua infrastructuur er rond, huilen met de pet op was... Afgeleefde barakken met flikkerende neonlichten, waarin allerhande vormen van fastfood werden verkocht en het stikte van de Indiers en andere Aziaten.  Het parkeerterrein rond het Visitors Centre bleek dan ook nog vol te staan en bij het zoeken naar een andere plaats om te parkeren, vonden we een veld vol grind, waar men 20 dollar vroeg... Niet dus!  

Uiteindelijk toch een plaatsje elders gevonden en dan op zoek naar de watervallen....die toch wel zeer spectaculair zijn en al onze omzwervingen zeker de moeite waard lieten blijken!  Zoals alle bezoekers doen, hebben ook wij 'the maid of mist' -boot genomen, die tot vlak aan de watervallen vaart, waardoor alles en iedereen kletsnat wordt, ondanks de mooie blauwe cape die we kregen.

Na onze boottocht en enkele noodzakelijke foto's, reden we de brug/grens over naar Canada, waar we zouden overnachten in een hotel dat zicht op de Horseshoe Falls heeft.  Ja, het hotel had er zicht op, maar niet vanuit de kamer die we kregen toegewezen.  Deze had zicht op... een mooie, grijze muur! Zeer ontroerend.  Uiteraard kon Guy dat niet aanvaarden en na een kleine discussie aan de balie kregen we een gratis upgrade van de kamer naar een suite, MET zicht op de watervallen!  Geweldig!  Bravo Guy!

's Avonds hebben we lekker gegeten in een Steakhouse, op de negende verdieping van een gebouw tegenover de watervallen, zittend aan de beste tafel van het restaurant, terwijl er een lichtshow werd geprojecteerd op de watervallen. Uiteindelijk dus een mooie afsluiter van de dag!