Killington

Vandaag werd een actieve en sportieve dag.  Na een lekker ontbijt zijn we de fietsen gaan ophalen, die we voor een dag zouden huren.  Guy had een parcours uitgestippeld: na een initiele afdaling terug bergop, in totaal 15 km klimmen...

Tijdens onze afdaling bleek de weg tijdelijk afgesloten te zijn voor een race van zotten, die tegen een snelheid van 65 miles/uur op een plank met 4 wielen bergaf reden.  Echt onvoorstelbaar!

Na de race werd de weg (telkens tijdelijk) terug heropend en mochten we onze afdaling verder zetten, om dan, aan de finish van de longboardrace, demi-tour te doen en aan de beklimming te beginnen.  Pffff!  Ik weet niet wat het stijgingspercentage was, maar het was verschrikkelijk zwaar.  Het was voornamelijk nog zwaarder toen we, na een noodgedwongen stop halverwege omdat de race herbegonnen was, terug moesten starten!  Uiteindelijk zijn we toch (lees: ben ik toch, want voor de anderen leek het niet zo moeilijk...) boven geraakt.

Na het terugbrengen van de fietsen, leek het ons toch fijn om nog even de gondellift naar de top te nemen en van daar af naar beneden te stappen.  De man die de tickets voor de lift verkocht, beweerde echter dat de afdaling veel zwaarder zou zijn dan de beklimming, dus beslisten we naar boven te stappen en de lift terug naar beneden te nemen...  Big mistake!!!  De beklimming was afschuwelijk zwaar: 600 meter stijgen over ik weet niet hoeveel km, maar het was op sommige stukken zo steil, dat we dachten om te vallen!  We kwamen ook geen enkele andere dommerik tegen die dit ook deed!

Na anderhalf uur stappen (tegen een hartslag van in mijn geval 175/min waarschijnlijk) kwamen we uiteindelijk bij de top aan.  Het uitzicht maakte wel veel goed, maar toch...

Morgen zullen we het maar een beetje rustiger aan doen, denk ik, want vandaag hebben we onze portie sport wel gehad!